Ruim 15 jaar geleden zegt Stefan Peij zijn goed betaalde baan op om Governance University op te zetten vanuit z’n zolderkamer. Hij heeft geen businessplan, maar wel een sterk missiegevoel: meer bewustzijn creëren bij bestuurders en commissarissen ten aanzien van de totale verantwoordelijkheid die zij dragen. “Er waren momenten van angst maar de urge om te beginnen was zo sterk dat ik geen twijfel voelde.”

Op zijn veertiende richt hij een hockeyclub op waar hij de voorzitter van wordt en een aantal jaar geleden maakt hij een wereldreis met z’n gezin. “Ik geloof heel erg in synchroniciteit. Ik zie het als puzzelstukjes die in de lucht zweven en dan pats vallen de duizend stukjes zo in elkaar.”

Stefan is een nieuw pad ingeslagen dat hij goed kan verbinden met zijn gezin en werk: antropologie. Afgelopen zomer was hij bij de Bribri indianen in Costa Rica:

“Ze hebben me zo liefdevol ontvangen. Hun hart staat wagenwijd open.”

“Ik wil het liefst met de elders van stammen praten. De mensen die de space houden, die hebben een bepaalde zijns-kwaliteit. Die rol zie ik ook weggelegd voor de raad van commissarissen binnen een bedrijf”.

“Ze nemen wat ze nodig hebben en niet meer dan dat.”

Te volgen op: