Hoe kom je dichter bij je kern?

Bij deze vraag kan ik psychedelica niet onbesproken laten. En al helemaal niet na het lezen van het boek “Immortality Key” van Brian Muraresku. Hij is geïnspireerd door het werk van Wasson, Hofmann en Ruck uit 1978: “The Road to Eleusis”.

Eleusis was van 1500 vóór christus tot 400 na christus de spirituele hoofdstad van de wereld. Ingewijden kregen daar een ontmoeting met God. Het belang van dit ritueel wordt door de vooraanstaande Romeinse staatsman Cicero bevestigd; hij stelt dat Eleusis belangrijker is dan de uitvinding democratie.

Wasson, Hoffmann en Ruck verdedigden de stelling dat de ingewijden psychedelica kregen toegediend. Ruck suggereerde later dat het vroege Christendom op dezelfde wijze voortborduurde op dit gebruik. Ze werden verguist, vooral door de Kerk, maar ruim 40 jaar later komt Muraresku met het bewijs.

Kortom genoeg aanleiding om met Boele Ytsma in gesprek te gaan over psychedelica. Naast de historische context bespreken we waarom er nog steeds veel taboes en angsten op zitten (hoewel wel een revival zichtbaar is): “systemen en machthebbers zijn bang voor die middelen omdat je gaat inzien dat macht een façade is” en “wat de ervaring wordt, kan je niet controleren; dat vinden mensen lastig”.

Verder benadrukken we het belang van mindset, setting en dosis bij het gebruiken van psychedelica.  En delen we onze eigen ervaringen “je voelt dat je op een dieper niveau met de natuur en elkaar bent verbonden”, “het is een bevrijding uit de kaders en de grenzen van de 3d wereld” en “als je voelt dat een deel van je niet doodgaat, dan vallen allerlei angsten weg”.

Naast de genoemde literatuur halen we ook “verruim je geest” van Michael Pollan aan, het werk van Terrence McKenna en van Timothy  Leary.

Te volgen op: